Dzisiejszy rynek pracy to wiele rodzajów umów, jakimi wiążą się ze sobą pracodawcy i pracownicy. Umowa-zlecenie nie jest niczym nowym. Mimo to wokół niej krąży wiele niejasności i niewiadomych. Pracodawcy często oferują taką właśnie formę zatrudnienia. Nie wszyscy pracownicy chętnie na nią się godzą. Czy mają czego się obawiać?
Podstawową różnicą pomiędzy powszechnie znanym zatrudnieniem na etat, a umową-zleceniem, jest zakres regulacji zawartych w obu kontraktach. Umowa pracownicza na pełen wymiar godzin, tzw. etat, ma ich więcej. Idąc dalej – pracownikowi związanemu z firmą umową-zleceniem przysługuje mniej przywilejów. O ile zarobki brutto i netto mogą być takie same w obu przypadkach, o tyle na płatny i przysługujący każdego roku urlop wypoczynkowy może liczyć jedynie pracownik etatowy. To, czy skorzysta się z nich przy umowie-zleceniu, zależy od podejścia szefa i zdolności negocjacyjnych pracownika.
Negocjacje są ważnym elementem również jeśli chodzi o zarobki. Warto ustalić je przy zawieraniu kontraktu. Pomocny w tym będzie kalkulator wynagrodzeń, w którym można sprawdzić, ile zarabiają specjaliści zatrudnieni na podobnym stanowisku. Kalkulator brutto i netto pozwoli zobaczyć różnicę pomiędzy stawką, jaka zawarta będzie w dokumentach rozliczeniowych, a kwotą zasilającą domowy budżet.
Powszechnym mitem jest opinia, że pracownicy zakontraktowani na umowę-zlecenie nie mają określonego najniższego progu zarobków. W rzeczywistości kwestia wygląda podobnie jak w pracy na etacie. Obu grupom pracowników przysługuje ochrona wynagrodzenia. Oznacza to, że minimalną stawkę godzinową określają stosowne przepisy prawa.
Obowiązki wobec pracodawcy mają nie tylko etatowi pracownicy. Wiążąc się z nią umową-zleceniem zobowiązujemy się do wykonania na rzecz zleceniodawcy określonej czynności, ale nie do wykonywania poleceń.
